خاطره
سه سال است که مطلبی در وبلاگم قرار نداده ام ولی الان آمده ام تا باری دیگر بنویسم. الان ما در شب های قدر هستیم. من می دانم که شما وقتی به مسجدها و حرم و بعضی از اماکن عمومی می روید عاشقانه برای مولایتان گریه می کنین. شب های قدر شب ضربت خوردن حضرت علی علیه السلام است که در حال عبادت به خدا به شهادت رسیدند. شب قدر شبی است که سرنوشت انسان تا شب قدر سال بعد معلوم می شود. ما در شب قدر باید گریه کنیم،دعا کنیم تا بخشی از گناهایمان بخشیده شود. نامه ای به امام حسین علیه السلام سلام امام حسین(علیه السلام): من شما را دوست دارم و می دانم که شمر و یزید شما را به شهادت رساندند. من می دانم که حضرت علی اصغر(علیه السلام) پسر شما تشنه بوده اند و یزید و شمر کافر نمی گذاشتند شما از چشمه آب بردارید. حضرت علی اصغر و بقیه بچه های کوچک را سیراب کنید. من هر وقت آب می خورم و خیلی تشنه هستم اول می گویم: سلام بر حسین(علیه السلام) و یاران تشنه اش. و من بازم که شما را ندیدم ولی از ته قلبم دوست دارم.
عالم همه مهو گل رخسار حسین(ع)است.
ذرات جهان در عجب کار حسین(ع) است.
دانی که چرا خانه حق گشته سیه پوش.
یعنی که خدای تو عزادار حسین(ع) است.